Uit verbinding
Als jong kind was ze nog in bezit van haar paranormale vermogens. Ze zag regelmatig allerlei natuurwezentjes om zich heen. Ze had talloze gesprekken en deelde al haar geheimen met hen.
Voor haar was dit de normaalste zaak van de wereld.
In haar enthousiasme vertelde ze haar ouders af en toe hierover. Echter die wilden hier niets van weten en smoorden dit in de kiem. Ze begreep hier niets van.
Langzamerhand trok ze zich steeds meer in zichzelf terug en trok een pantser rond haar hart op.
Helaas stopten daarbij ook haar intuitieve vermogens en het contact met de ongeziene wereld was voorbij.
Haar vrouwelijke energie werd onderdrukt.
Dergelijke verhalen kom ik vaak tegen in de praktijk.
Ouders projecteren hun angsten, onverwerkte emoties, overtuigingen, waarden en normen op hun kinderen, waardoor die een deel van zichzelf afsluiten. Omdat dit er kennelijk niet mag zijn. Heel vaak is het de vrouwelijke kant die er niet mag zijn.
De vrouwelijke vaardigheden, zoals intuitieve vermogens, contact met je gevoelens, met de natuur, met je gidsen, een spiritueel lijntje, verbinding voelen met de ander, maar ook met zichzelf.
Al dit soort eigenschappen, die eigenlijk ontzettend waardevol zijn en gestimuleerd zouden moeten worden.
Wat er dan in de praktijk gebeurt is vaak een overcompensatie in de andere richting. De mannelijke eigenschappen worden heel erg goed ontwikkeld.
Kinderen gaan op verschillende manieren extra hun best doen, om maar waardering te oogsten bij hun ouders. Om liefde te krijgen. Sommige ontwikkelen heel sterk hun cognitieve vermogens en dit wordt in de maatschappij maar al te graag beloond. Ze worden dus cognitief erg slim en goed op school.
Andere kinderen worden heel erg goed in sport of brengen daar veel tijd mee door.
Sommige kinderen trekken zich juist terug van hun ouders en brengen liever tijd door met hun huisdieren of op hun kamer.
Weer andere kinderen hebben een sterk please gedrag naar hun ouders en later naar leidinggevenden. En zo zijn hier allerlei variaties op.
Wanneer er sprake is van overcompensatiegedrag of wanneer de drive van binnenuit niet helemaal zuiver is, mag je je afvragen of de mannelijke en vrouwelijke energie bij iemand in balans zijn.
Er is vaak sprake van disharmonie. Ik merk het vaak al aan het verhaal, de inhoud, maar ook aan de manier hoe het wordt verteld. Sommige vrouwen hebben een waterval aan woorden, andere zijn bijna terughoudend en verlegen in hun manier van mededelen. Beide manieren zijn voor mij een teken dat er een disbalans is in de hartsenergie. Veel vrouwen met bovengenoemde eigenschappen hebben als kind vaak een tekort gehad aan ouderlijke, maar vooral moederlijke liefde.
Wanneer iemand het altijd erg druk heeft met van alles en nog wat, zij het werk, het gezin, de ouders, de school van de kinderen, maar weinig tijd, rust en compassie kan opbrengen voor zichzelf, of dan niet weet waar ik het over heb, vermoed ik een overmaat aan mannelijke energie en een tekort aan vrouwelijke energie.
De laatste tijd zie ik bij veel vrouwen ineens een grote behoefte om hier verandering in aan te brengen. Het voelt niet meer als kloppend en ze lopen tegen vermoeidheid, ziekte of een vorm van depressie aan. Natuurlijk hoor ik ze aan.
Mijn zuiverste neutrale bron om dit te bekijken is echter de craniosacraaltherapie. Met een innerlijk neutrale blik en voelsprieten bekijk ik en laat ik binnenkomen wat het wezen van de persoon die voor mij op tafel ligt wil laten zien.
Heel gebruikelijk is het dan dat ik een grote disbalans zie tussen de mannelijke helft en de vrouwelijke helft.
Voor mijn innerlijke oog zie ik één heel duidelijk aanwezige kant, én een zwakkere lichtgekleurde kant. Alle mannen en vrouwen hebben het mannelijk én vrouwelijk aspect in zich. Deze horen met elkaar in evenwicht te zijn.
En bij vrouwen mag de vrouwelijke energie zeker wat meer aanwezig zijn, omdat je in dit leven nu één keer ervoor gekozen hebt om vrouw te zijn. Bij veel vrouwen die ik zie in de praktijk, overheerst op de één of andere manier toch de mannelijke energie.
Heling van de vrouwelijke energie.
Zoals ik het eerst waarneem en diagnostiseer in de cranio, zo kan het zich ook weer herstellen middels de cranio. Dat is altijd interessant.
Een lichaam, een wezen neigt sowieso altijd tot heling, tot een harmonie, het weer in balans komen, wanneer het de ruimte en gelegenheid daarvoor krijgt.
Door er gewoonweg te zijn, dit waar te nemen en erbij te blijven verbinden de mannelijke en vrouwelijke helft zich weer met elkaar. De sterkere kant geeft een teveel van zijn energie af aan de zwakkere kant.
Van mij uit, die dan goed verankerd ben met zowel de Aarde als de Kosmos, voel en zie ik dat er krachtige energie stroomt naar de zwakkere kant. Het vult zich helemaal met de Aarde- en de Vrouwelijke Kosmische energie.
Ik word daarbij absoluut bijgestaan door allerlei onzichtbare helpers. Als dit proces klaar is ga ik naar diverse plekken van het lichaam waar ik voel dat nog even extra aandacht nodig is.
En dan is het afgerond. Het heeft zijn werk gedaan. Ik leg de client duidelijk uit wat ik heb waargenomen.
Vaak begrijpen ze dit, zeker op een diepere laag. Er is dan namelijk iets heel wezenlijks gebeurd. Voor de rest doet het nog weken daarna zijn werk en ik geef desnoods tools en aanwijzingen mee om de in dit geval vrouwelijke vaardigheden te ondersteunen en uit te breiden.
Ik wil dit later nog wel eens ondersteunen met een kijkje in de vrouwelijke lijn, middels familieopstellingen met briefjes.
Dat leidt ook vaak tot diepere heling op het gebied van de vrouwelijke energie.
Vrouwen veranderen dan echt. Ze gaan veel meer en beter voor zichzelf zorgen op diverse vlakken. Er komen nieuwe situaties en mensen op hun pad, de intuitieve vermogens nemen weer toe.
Ze voelen weer meer eigenwaarde, zelfliefde en respect voor zichzelf. Wonderlijk hoe dit allemaal werkt.
Wil jij weten hoe dit werkt, herken je delen uit dit verhaal en maakt het je nieuwsgierig, neem dan vrijblijvend contact op en vraag naar de mogelijkheden.
De waardevolle Vrouw.